برای کودکی که هرگز زاده نشد...
باران به خیالش
آسمان آبی بود
و خورشید نیست
خورشید پشت ابر بود
ابر بارید
+ نوشته شده در ساعت توسط شبلی
|
سالهاست
روی این فنجان
خستگی من نشسته
وقتی زمین درست چرخیده بود
و تو از گوشه تنهایی من افتادی
لبه ی فنجان
سر می کشم...
+ نوشته شده در ساعت توسط شبلی
|
solo
در تنهای ام و خودم
کسی نیست
سیگاری آتش می زنم
نه..
هنوز چیزی هست!
سیاهی...
+ نوشته شده در ساعت توسط شبلی
|
avowa
دستی که در تنت پیچید
متعلق به من نبود
اشتباه از وزش باد بود...
+ نوشته شده در ساعت توسط شبلی
|
final
حضور تو
در این دام اجباری ست
لطفا!
موازین را رعایت کن
تا
تعادل به هم نخورد.
+ نوشته شده در ساعت توسط شبلی
|
dole
در آسمانها
بسته اند
دستهایت را
در آستین من
حالا
منم و ماری در آستین
+ نوشته شده در ساعت توسط شبلی
|
offense
نگرد!
چیزی در من نیست
مثل یک توپ خالی ام
فقط
دور خودم
می چرخم...
+ نوشته شده در ساعت توسط شبلی
|
votive
در جایی
از این قصه
ربط پیدا می کنی
تو
با گره های سبز روی شاخه ی این درخت
+ نوشته شده در ساعت توسط شبلی
|
شاهزاده و پری
در جایی از این قصه
تقسیم شده ام
سهم شاهزاده ای
که اسیر پاهایش بود!
قرار نیست
در ساعت گنگ هوا
ماهی از دهان قلاب
تکان بخورد
پی نوشت:
این قورباغه که شاهزاده ی مرا ربود/اسیر پری دیوانه ای ست/که به شعور حوض و ماهی و آب خندیده بود
+ نوشته شده در ساعت توسط شبلی
|
ویار
در انعکاس چشم تو
دوزاری کج من..
(هوا
ابری هم که باشد)
هوس تو را
عق می زند
دقت کن!
و نگرد
این توپ
اگر هزاران سال بچرخد
سقوط که کنی
هوای من
پرتاب تو را
متوقف می کند
(بگذار فکر کنند
من و تو
دیشب
در پوست هم
نمی گنجیدیم
چیزی عوض نمی شود!)
عق ات می زنم
وبینی ام را می گیرم از بوی نم گیلاس ها
می گویی :سیگار؟
می گویم:آتش..
ونمی افتد
این دوزاری کج
از چشم تو
که اشتباه گرفته بود
بازوی تو
مرا با کنارم
+ نوشته شده در ساعت توسط شبلی
|